03.01.1390
نیویارک ریفیو آف بوکس
نشریه نیویارک ریفیو آف بوکس در شماره اخیر خود در مورد تلاش های مذاکرات صلح حکومت افغانستان و جامعه جهانی با طالبان مطلبی را به نشر رسانده است تحت عنوان " ما چرا باید با طالبان مذاکره کنیم؟" .
نشریه به تحولات اخیر شرق میانه اشاره نموده می نویسد که در مورد حالات مصر این نگرانی وجود دارد که شاید یک گروه نسبتاً تندور مانند اخوان المسلمین در صحنه سیاسی این کشور فعال شود. نه تنها در مصر بلکه گسترش حرکتها و گروه های بنیاد گرای اسلامی در ممالک اسلامی و شرق میانه تشویش ها را در غرب افزایش داده است.
اما نشریه می نویسد، غربیان نباید اجازه بدهند که ترس از ظهور گروه های تندرو بر آنها غلبه کند، زیرا در حدود 10 سال قبل جامعه جهانی تصمیم گرفت که به حضور نظامی آنها در افغانستان نیاز است که این وظیفه را باید تکمیل نماید. در ستراتیژی آن وقت جامعه جهانی هیچ گونه مذاکره با طالبان شامل نبود.
نویسنده مطلب در نشریه نیویارک رفیو آف بوکس، سابق وزیر خارجه ناروی می نویسد ، جامعه جهانی تاوان این ستراتیژی و یا طرز فکر را پرادخته است و مفکوره مذاکره با طالبان که در آن وقت خراب و غیر قابل قبول حساب می شد، امروز به یک جز از منطق و استدلال جامعه جهانی تبدیل شده است.
به نوشته نویسنده در حالی که امروز هم حضور قوای خارجی در افغانستان یک امر ضروری بشمار می رود، اما در پهلوی آن حکومت افغانستان و متحدان خارجی آن باید را های را پیدا کنند که با طالبان هم به میز مذاکره بنشینند.
نشریه با در نظرداشت این ضرورت بازهم می نویسد که بعضی سوال ها هنوز هم بی جواب می مانند، آیا ما با کسانی داخل مذاکره شوییم که بر جوامع ما حمله می کنند؟ ارزش های دراز مدت ما را که سالها به آن پابند بوده ایم به تهدید روبرو می سازند، و حقوقی را پامال می کنند، که ما آنرا حقوق اساسی می شماریم؟
اما با آنهم به نظر نشریه، درک طبیعت و چگونگی منافع داخلی ، موجودیت گروه های مختلف اسلامی و ارزش های ستراتیژیک در این کشور، دلایلی می باشند که جامعه جهان باید از راه حل سیاسی و یا مذاکره با گروه های مختلف افغان از جمله طالبان حمایت کند.
به نوشته نشریه، خارج نمودن طالبان از این معادله، همچون یک عنصر واحد و مشخص در حقیقت نادیده گرفتن واقعیت های عینی در جنوب افغانستان می باشد و عملی کردن یک ستراتیژی موثر را در اینجا ناممکن می سازد.
از سوی دیگر به نوشته نشریه این یک واقعیت قبول شده است که حکومت باید در یک پروسه صلح نقش داشته باشد، و در صورت عدم دیالوگ و یا پروسه سیاسی نظام پراکنده و آسیب پذیر خواهد شد.
چندین روزنامه دیگر غربی در شماره های اخیر خود به سخنان رییس جمهور کرزی توجه نموده اند که در مورد انتقال مسوولیت های امنیتی به قوای افغان در چندین شهر افغانستان ابراز نمود.
اندیپندنت
روزنامه اندیپندنت چاپ بریتانیا می نویسد با این عمل رییس جمهور کرزی می خواهد نشان بدهد که افغانها دیگر نمی خواهند خارجیان از کشور آنها دفاع کند و از این به بعد افغانها خودشان با بلند کردن بیرق خود از افتخارات خود دفاع خواهند کرد.
به نوشته روزنامه در سنخان اخیر آقای کرزی یک موضوع بار دیگر تکرار شده است که جنگ با تروریستان و افراطگرایان نباید در شهرها و دهات افغانستان صورت بگیرد بلکه باید در مراکز و تعلیم گاه های آنها خارج از سرحدات افغانستان انجام شود.
نشریه نیویارک ریفیو آف بوکس در شماره اخیر خود در مورد تلاش های مذاکرات صلح حکومت افغانستان و جامعه جهانی با طالبان مطلبی را به نشر رسانده است تحت عنوان " ما چرا باید با طالبان مذاکره کنیم؟" .
نشریه به تحولات اخیر شرق میانه اشاره نموده می نویسد که در مورد حالات مصر این نگرانی وجود دارد که شاید یک گروه نسبتاً تندور مانند اخوان المسلمین در صحنه سیاسی این کشور فعال شود. نه تنها در مصر بلکه گسترش حرکتها و گروه های بنیاد گرای اسلامی در ممالک اسلامی و شرق میانه تشویش ها را در غرب افزایش داده است.
اما نشریه می نویسد، غربیان نباید اجازه بدهند که ترس از ظهور گروه های تندرو بر آنها غلبه کند، زیرا در حدود 10 سال قبل جامعه جهانی تصمیم گرفت که به حضور نظامی آنها در افغانستان نیاز است که این وظیفه را باید تکمیل نماید. در ستراتیژی آن وقت جامعه جهانی هیچ گونه مذاکره با طالبان شامل نبود.
نویسنده مطلب در نشریه نیویارک رفیو آف بوکس، سابق وزیر خارجه ناروی می نویسد ، جامعه جهانی تاوان این ستراتیژی و یا طرز فکر را پرادخته است و مفکوره مذاکره با طالبان که در آن وقت خراب و غیر قابل قبول حساب می شد، امروز به یک جز از منطق و استدلال جامعه جهانی تبدیل شده است.
به نوشته نویسنده در حالی که امروز هم حضور قوای خارجی در افغانستان یک امر ضروری بشمار می رود، اما در پهلوی آن حکومت افغانستان و متحدان خارجی آن باید را های را پیدا کنند که با طالبان هم به میز مذاکره بنشینند.
نشریه با در نظرداشت این ضرورت بازهم می نویسد که بعضی سوال ها هنوز هم بی جواب می مانند، آیا ما با کسانی داخل مذاکره شوییم که بر جوامع ما حمله می کنند؟ ارزش های دراز مدت ما را که سالها به آن پابند بوده ایم به تهدید روبرو می سازند، و حقوقی را پامال می کنند، که ما آنرا حقوق اساسی می شماریم؟
اما با آنهم به نظر نشریه، درک طبیعت و چگونگی منافع داخلی ، موجودیت گروه های مختلف اسلامی و ارزش های ستراتیژیک در این کشور، دلایلی می باشند که جامعه جهان باید از راه حل سیاسی و یا مذاکره با گروه های مختلف افغان از جمله طالبان حمایت کند.
به نوشته نشریه، خارج نمودن طالبان از این معادله، همچون یک عنصر واحد و مشخص در حقیقت نادیده گرفتن واقعیت های عینی در جنوب افغانستان می باشد و عملی کردن یک ستراتیژی موثر را در اینجا ناممکن می سازد.
از سوی دیگر به نوشته نشریه این یک واقعیت قبول شده است که حکومت باید در یک پروسه صلح نقش داشته باشد، و در صورت عدم دیالوگ و یا پروسه سیاسی نظام پراکنده و آسیب پذیر خواهد شد.
چندین روزنامه دیگر غربی در شماره های اخیر خود به سخنان رییس جمهور کرزی توجه نموده اند که در مورد انتقال مسوولیت های امنیتی به قوای افغان در چندین شهر افغانستان ابراز نمود.
اندیپندنت
روزنامه اندیپندنت چاپ بریتانیا می نویسد با این عمل رییس جمهور کرزی می خواهد نشان بدهد که افغانها دیگر نمی خواهند خارجیان از کشور آنها دفاع کند و از این به بعد افغانها خودشان با بلند کردن بیرق خود از افتخارات خود دفاع خواهند کرد.
به نوشته روزنامه در سنخان اخیر آقای کرزی یک موضوع بار دیگر تکرار شده است که جنگ با تروریستان و افراطگرایان نباید در شهرها و دهات افغانستان صورت بگیرد بلکه باید در مراکز و تعلیم گاه های آنها خارج از سرحدات افغانستان انجام شود.
رادیو آزادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر