زندگی من کجاست

«تکتیک سوختاندن زمین موجب از دست دادن قلب ها و ذهنیت های مردم می شود»

05.11.1389
در مطبوعات معتبر جهان، امروز شماره های اخیر روزنامه های تایمز بریتانیا و لاس انجلس تایمز ایالات متحده امریکا را ورق زده ایم.
تایمز
روزنامه تایمز زیر این عنوان که تکتیک زمین سوخته موجب از دست دادن قلب ها و ذهنیت های مردم در مبارزه با طالبان می شود مقاله را به نشر رسانیده و می نویسد، سربازان امریکایی تکتیک های جدید جنجال برانگیز انفجار دادن خانه ها و در برخی از موارد از بین بردن قریه ها را دنبال می کنند که گمان می برند توسط طالبان ماین گذاری شده است.

به نوشته روزنامه این تکتیک که در ظرف چند ماه گذشته به اجرا گذاشته شده ناراحتی را در میان گروه های حقوق بشر و حتی برخی از سربازان که این عملیات را انجام می دهند به میان آورده است که توسط جنرال دیوید پیترویس قومندان عمومی ناتو در ماه دسمبر تصویب شده است.

اگرچه به نظر می رسد که این تکتیک در تضاد با قواعد درگیری که وی سال گذشته خواهان تطبیق آن از سوی سربازانش گردید قرار دارد. وی گفته بود با افغان ها و ملکیت های شان با احترام برخورد کنید.

سارا هولیوینسکی از کمپاین قربانیان بی گناهان در نزاع - گفته است که خانواده ها میان شورشیان و نظامیان گیرمانده اند به گفته وی آنها خانه های خود را بخاطر شورشیان ترک می کنند و نظامیان آن را انفجار می دهند.
این نهاد برای جمع آوری معلومات در مورد سطح تخریبات کار می کند.


لاس انجلس تایمز
روزنامه لاس انجلس تایمز در مورد یک عسکر امریکایی نوشته که یک دختر افغان منبع الهام رمان اش بوده که وی اخیراً نوشته است.

روزنامه می نویسد، ترنت ریدی زمانی که به حیث یک عسکر امریکایی برای فراهم نمودن امنیت و بازسازی در افغانستان کار می کرد این دختر را دید که لب پاره و دندان اش از دهن اش بیرون بود. لب بالای دختر 13 ساله به دو قسمت تقسیم شده بود. بینی وی نیز دچار سوی شکل بود.

ریدی که برای اولین بار زلیخا را دید تکان خورد. اما این همان دختر بود که منبع الهام و شخصیت مرکزی رمانش بنام از میان خاک شد. از میان خاک قصه ایست بر استناد تجارب واقعی از زنده گی ریدی در راه کمک به زلیخا تا صورت او را جراحی کند.

این یک داستان تکان دهند و بسیار زیبایست که گفته شده اولا نه بخاطری این که این داستان توسط کسی نوشته شده که برای اولین بار داستان می نویسد اما بخاطری که داستان از دیدگاه زلیخا گفته شده است.

ریدی به لاس انجلس تایمز گفته است به دنبال عملیات جراحی زمانی که زلیخا پایگاه نظامی را ترک گفت، او برایش تعهد کرد که داستانش را حکایت خواهد کرد.

ریدی برای سیزده ماه میان سال های 2004 و 2005 در افغانستان خدمت کرد. وی گفته نوشتن این داستان ماموریت بود که باید آن را انجام می داد. به گفته وی فرق نمی کرد که این ماموریت چه مدت زمانی را دربر می گرفت و یا تا چه حد بی مفهوم به نظر می رسید که یک جوان از اویوا آن داستان را می نوشت.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر