بله عزیزان واقعا فکر می‌کنین آمریکا و ناتو چرا به فکر کشتن سران طلبان در ۱۲ سال نبودن در حالی بیشتر میلیونها بار به صحبتهای مردم عادی افغانستان گوش دادن ولی گوشی برای شنیدن صحبتهای طالبان نداشتن فکر می‌کنین چی باعث شده که طالبان افغانستان راحت زندگی کنن و هروقت که خواستن مردم را بکشن
از کشته‌شدن حکیم‌الله محسود، رهبر بی‌رحم طالبان پاکستانی، هیچ کسی متاسف نیست به‌جز نوازشریف که تلاش می‌کرد با او و گروهش مذاکره کند. این رویداد به تلاش‌های نوازشریف برای مذاکره با طالبان پاکستان ضربه‌ای شدید وارد کرده است. او در سفرش به امریکا تلاش کرد تا مقام‌های امریکایی را به قطع حمله پهپادها وادار کند. اما این اولین‌بار نیست که رهبران طالبان پاکستان در حمله پهپادها کشته می‌شوند. در این سال‌ها در بیشتر موارد رهبران طالبان پاکستانی و القاعده در حمله هواپیماهای بدون‌سرنشین امریکایی کشته شده‌اند.
پهپادهایی که هم‌چون پرنده‌های شکاری هدف را دنبال می‌کنند و نشانه می‌گیرند، اما این پرنده‌ها هیچ آسیبی به رهبران طالبان افغان نمی‌رساند. رهبران طالبان افغان زندگی آرامی را در کویته و کراچی می‌گذرانند؛ این شهرها برای آنان بهشت امن است. مراکز فرماندهی و پایگاه‌های طالبان افغان نیز در خاک پاکستان است و از آن کشور چون یک عقبه استراتژیک علیه افغانستان و نیروهای بین‌المللی استفاده می‌کنند؛ اما کسی مزاحم طالبان افغان نمی‌شود. رهبران آنان را نه پهپادها می‌کشد و نه عملیات‌هایی شبیه عملیات ایبت‌آباد. این سوالی است که تا حال به آن جواب داده نشده است.
طالبان افغان، تنها ارتش و پولیس ملی افغانستان را نمی‌کشند، آنان مردم عام را نیز هدف قرار می‌دهند و شمار زیادی از سربازان بین‌المللی را هم در این ده‌سال کشته‌اند. اما هیچ حمله کوبنده‌ای علیه آنان در پاکستان صورت نگرفته است. تمامی برنامه‌های جنگی ناتو و امریکا منحصر به قلمرو افغانستان بوده است. پهپادها هم کسانی را می‌کشد که با دولت و ارتش پاکستان می‌جنگند. برای مهار طالبان افغان حتا نیازی به پهپادها نیست، ایالات متحده امریکا می‌توانست و می‌تواند، با اعمال فشار جدی بر پاکستان، ارتش آن کشور را وادار کند تا سران طالبان افغان را بازداشت کند. اما متاسفانه در طول این ده- دوازده سال، مبارزه با تروریسم به‌گونه‌ای عیار شده است که رهبران طالبان افغان کاملا در امان مانده‌اند. آنان چنان مصوونیت دارند که می‌توانند آزادانه در شهرهای پاکستان و حتا شهرهای کشورهای خاورمیانه رفت‌وآمد کنند. اما رهبران طالبان پاکستانی، نه در مناطق قبایلی مصوون‌اند، نه در خاک افغانستان. این وضعیت همه را گیچ کرده است. هیچ کس به درستی نمی‌داند که چرا رهبران طالبان افغان و پایگاه‌های‌شان در پاکستان هدف قرار نمی‌گیرد. انگار هر که می‌خواهد در افغانستان آدم بکشد و فرصت‌های توسعه و آبادانی آن را از بین ببرد، در هر جایی‌که باشد، مصوونیت دارد و کسی مزاحمش نمی‌شود. تا حال کسی نتوانسته است این راز را کشف کند که چرا رهبران طالبان پاکستانی، یکی پی دیگر به قتل می‌رسند، ولی رهبران طالبان افغان هر روز از مصوونیت بیشتری برخوردار می‌شوند و حتا برای آنان در قطر دفتر باز می‌شود.
تا حال هیچ یک از رهبران کلیدی طالبان افغان، در پاکستان هدف قرار نگرفته‌اند. روشن است که دلیل عمده تداوم و تقویت شورش طالبان، مصوون بودن پایگاه‌ها و رهبران طالبان در پاکستان است. این چیزی است که رییس‌جمهور کرزی از آن به «ابهام بزرگ» تعبیر کرده است و یکی از مقام‌های کلیدی کشور آن را چند سال پیش، حلقه مفقوده جنگ با ترور خوانده بود.
طالبان افغان، تنها ارتش و پولیس ملی افغانستان را نمی‌کشند، آنان مردم عام را نیز هدف قرار می‌دهند و شمار زیادی از سربازان بین‌المللی را هم در این ده‌سال کشته‌اند. اما هیچ حمله کوبنده‌ای علیه آنان در پاکستان صورت نگرفته است. تمامی برنامه‌های جنگی ناتو و امریکا منحصر به قلمرو افغانستان بوده است. پهپادها هم کسانی را می‌کشد که با دولت و ارتش پاکستان می‌جنگند. برای مهار طالبان افغان حتا نیازی به پهپادها نیست، ایالات متحده امریکا می‌توانست و می‌تواند، با اعمال فشار جدی بر پاکستان، ارتش آن کشور را وادار کند تا سران طالبان افغان را بازداشت کند. اما متاسفانه در طول این ده- دوازده سال، مبارزه با تروریسم به‌گونه‌ای عیار شده است که رهبران طالبان افغان کاملا در امان مانده‌اند. آنان چنان مصوونیت دارند که می‌توانند آزادانه در شهرهای پاکستان و حتا شهرهای کشورهای خاورمیانه رفت‌وآمد کنند. اما رهبران طالبان پاکستانی، نه در مناطق قبایلی مصوون‌اند، نه در خاک افغانستان. این وضعیت همه را گیچ کرده است. هیچ کس به درستی نمی‌داند که چرا رهبران طالبان افغان و پایگاه‌های‌شان در پاکستان هدف قرار نمی‌گیرد. انگار هر که می‌خواهد در افغانستان آدم بکشد و فرصت‌های توسعه و آبادانی آن را از بین ببرد، در هر جایی‌که باشد، مصوونیت دارد و کسی مزاحمش نمی‌شود. تا حال کسی نتوانسته است این راز را کشف کند که چرا رهبران طالبان پاکستانی، یکی پی دیگر به قتل می‌رسند، ولی رهبران طالبان افغان هر روز از مصوونیت بیشتری برخوردار می‌شوند و حتا برای آنان در قطر دفتر باز می‌شود.
تا حال هیچ یک از رهبران کلیدی طالبان افغان، در پاکستان هدف قرار نگرفته‌اند. روشن است که دلیل عمده تداوم و تقویت شورش طالبان، مصوون بودن پایگاه‌ها و رهبران طالبان در پاکستان است. این چیزی است که رییس‌جمهور کرزی از آن به «ابهام بزرگ» تعبیر کرده است و یکی از مقام‌های کلیدی کشور آن را چند سال پیش، حلقه مفقوده جنگ با ترور خوانده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر