نوشتۀ عزیز احمد فرد
کتاب جدیدی زیر عنوان "حمایت بین المللی حقوق پناهندگان" به زبان فارسی، نوشتۀ خانم "شفیقه حقانی"، امسال در فرانسه نشر شد. در این کتاب اساسات حقوقی پدیدۀ پناهجویی تشریح شده است.
خانم "شفیقه حقانی" که از جمله کادرهای شعبۀ حقوقی ادارۀ پناهندگی فرانسه است، این کتاب را توسط انتشارات "بامیان" به نشر رسانیده است.
افغانستان، در ساحۀ پناهندگی و پناهجویی، یکی از مهمترین کشورهای دنیا است و نظر به نفوس مملکت، تعداد آوارگان این کشور بیشتر از هر کشور دیگر دنیا میباشد.
برنامۀ امروز ما معرفی این کتاب است و در گفتگویی با خانم شفیقه حقانی، از محتویات آن میپرسم؟
خانم حقانی میگوید، این کتاب که در ماه آوریل سال جاری به نشر رسید، حاصل تجارب شخصی و مسلکی او در دفتر حقوقی "اف پرا" (دفتر فرانسوی حمایت از پناهندگان و بی وطنان) و همچنان تحقیقات او در منابع مختلف میباشد.
از خانم جقانی در مورد وظایف این اداره میپرسم؟
او میگوید که این دفتر به کمک‌های احتماعی نمیپردازد؛ کمک‌های اجتماعی مربوط به دفاتر دیگر میشود. کار این دفتر تنها بررسی وضعیت پناهجویان و تصمیم قبولی یا رد کردن آنان است. این دفتر در گذشته مربوط وزارت امور خارجه بود، ولی فعلاٌ به وزارت داخله (کشور) مرتبت است.
محتوای اصلی کتاب، حقوق پناهجویان در دنیا است و اینکه چگونه این حقوق عملی میشود. کتاب با پیشگفتاری از آقای روان فرهادی آغاز میشود و در مقدمۀ آن، تاریخ و خصوصیات حق پناهندگی آمده است. متعاقب آن در دو فصل، قوانین و سازمان‌هایی که در این ساحه فعال هستند، تشریح شده است.
پناهجویی یک حق است و این حق به رسمیت شناخته شده است؛ ولی حکومت ها مستلزم عملی کردن این حق نیستند، یعنی هر انسانی حق دارد در صورت لزوم کشورش را ترک کند و به کشورهای دیگر پناهنده شود، ولی کشورهای میزبان مجبور به قبول این درخواست نیستند و تنها میتوانند آنرا در صورتی که قوانین خود آنان ایجاب کند بپذیرند.
با یاد آوری از قانون "شنگن"، از خانم حقانی میپرسم که آیا پناهجویان مجبور هستند در اولین کشور عضو پیمان "شنگن" که وارد میشوند درخواست پناهندگی کنند؟
خانم حقانی میگوید که "شنگن" در مورد پناهندگی کدام رل مهم ندارد. این قرارداد برای این است که سرحدات داخلی اروپا را ازبین ببرد و سرحدات خارجی آن را تحکیم ببخشد. برعکس، در این اواخر در قسمت حقوق پناهجویان در اروپا پیشرفت شده است. قانون "ژنو"، تنها موارد خاصی را پیش بینی کرده بود، ولی در این اواخر هرنوع اذیت و شکنجه ای که مردم از آن شکایت داشته باشند میتواند باعث پناهندگی شخص شود.
در مورد پناهندگی افغان‌ها در فرانسه، خانم شفیقه حقانی میگوید که تعداد آنان بسیار کم است. بطور مثال، در سال 2012 در میان سه کشور آسیایی، ایران، افغانستان و پاکستان، فرانسه حدود ١٥٠٠ پناهجوی پاکستانی، حدود٢٠٠ پناهجوی ایرانی و تنها ٦٠٠ پناهجوی افغان را قبول کرده است. به دلیل قلت تعداد آنان، میشود گفت که پذیرایی از آنان خوب است و در صورتی که مورد قبول قرار نگیرند، میتوانند به مراجع قضائی مراجعه کنند و در نهایت اگر نتوانستند پناهنده شوند، میتوانند درخواست نوع دیگری از اقامت را بکنند.
برای شنیدن گفتگوی ما با شفیقه حقانی- حقوقدان و نویسنده کتاب "حمایت بین المللی حقوق پناهندگان"، به فایل صوتی رجوع کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر