بر پایه این گزارش، در اجرای موضوع بند (ج) ماده 122 قانون کار جمهوری اسلامی ایران و حسب بند یک تصویب نامه شماره 46147/ ت 22538 ک مورخ 11/10/1380، کمیسیون اصل 138 قانون اساسی؛ کلیه اتباع افغانستانی ذکور بالای 18 سال دارنده کارت مدت دار خروجی معتبر که در طرح آمایش 6 شرکت نموده و کارت موقت کار آنان به دلیل پایان مدت اعتبار در سال 88 منقضی شده، موظفند حداکثر تا 17 ماه دلو سال جاری جهت اخذ کارت موقت کار صادره به ادارات کل کار و امور اجتماعی ولایت محل اقامت خود مراجعه نمایند.
همچنین هزینه صدور ( کارت موقت کار ) بر اساس مصوبه قانون بودجه سال 89 و برابر نرخ اعلامی یک میلیون و چهارصد هزار ریال (واحد پول ایران) بوده و متقاضیان مکلف به پرداخت نرخ مصوب به حساب شماره اعلامی از سوی ادارات کل ولایات مربوطه خواهند بود.
این مبلغ در حالی است که مهاجرین طی این سی سال آوارگی حتی یکبار هم مجوز کار معتبر از دولت ایران نگرفتند. سال گذشته که از هر مرد افغان هفتصد هزار ریال برای کارت کار پول گرفته شد، از مدت اعتبار این کارتها چند ماه هم گذشته بود.
به هر صورت مهاجرت است و آوارگی. همین ماه گذشته بود که هر افغان چه کوچک و چه بزرگ مبلغ هفتصد هزار ریال پول به حساب اداره اتباع واریز کرد. اکنون دوباره به این بهانه باز افغانها بیچاره که با هدفمند شدن یارانه ، خرج زندگی روزمره خود را به سختی تامین می کنند، باید به ایران پول بدهند تا به آنها اجازه کار بدهد.
هیچ غمی نبود اگر با این کارتها حتی مجوز کار کردن و بهره مند شدن از حقوق یک کارگر را به افغانها می دادند. کارگران افغانی هیچگاه در ایران بیمه نشدند، حق بیمه بیکاری نگرفته اند، حق سختی کار، حق اولاد، بن کارگری، عیدی و دیگر موارد که هر کارگر ایرانی دریافت می کند، را به چشم خود ندیده اند. ولی با تمام این شرایط باز هم باید سوخت و ساخت. شاید به این طریق افغانها مجبور شوند به کشور بازگردند و از آنجایی که کشورمان بدتر از ایران است، تنها راه چاره رفتن به بلاد غیر مسلمان اروپایی است.
منبع:شبکه اطلاع رسانی افغانستان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر