افغانستان، دراستکهلم سفارت باز می‌کند

دیروز کارل بیلد کنفرانس مطبوعاتی از طریق تیلفون با خبرنگاران در سویدن داشت. او هدف سفر کاری خود را ادامه‌ی کمک به اوردن صلح در افغانستان و بهتر ساحتن اقتصاد آن کشور اعلام کرد. وزیر خارجه سویدن از ولایات کابل و قندهار دیدار کرد. وی در کابل با جاوید لودین، جانشین وزیر خارجه، ملاقات کرد و در قندهار با والی این ولایت گفتگو و ملاقات داشت.

در اعلامیه‌ای که بعد از ملاقات وزیر خارجه سویدن با جاوید لودین به دسترس عموم گذاشته شد، آمده است که همکاری‌های دوجانبه میان این کشور برای بهبود توسعه ی افغانستان به موافقت رسیده است. در این اعلامیه از تبادله ملاقات و دیدارهای بیشتر مسئولین افغانستان و سویدن در سال پیش رو برای افزایش دیالوگ های سیاسی یادآوری شده است. دولت افغانستان در این راستا در نظر دارد سفارت خود را در استکهلم باز کند.

کمک‌های سالانه‌ی سویدن به افغانستان نزدیک به صد میلیون دالر- ٥٦٠میلیون کرون واحد پول سویدن - در سال است. این رقم افغانستان را در صدر بزرگترین کشور کمک گیرنده از سویدن قرار می دهد.

Sveriges Radio

آلبوم عکس: نمایشگاه صنایع محلی در هرات

نمایشگاه صنایع بومی هرات به منظور بازاریابی برای تولیدات محلی و رشد صنعت جهانگردی در قلعه اختیارالدین ( ارگ) این شهر افتتاح گردید. این نمایشگاه برای دو روز از سوی آمریت گرزندوی "جهانگردی" این ولایت برگزار شده است.

"سی آی ای ده ها میلیون دالر پول نقد به دفتر کرزی داده است"

افغانستان

"سی آی ای ده ها میلیون دالر پول نقد به دفتر کرزی داده است"

روزنامه امریکایی نیویارک تایمز به نقل از مشاوران کنونی و پیشین حامد کرزی، می نویسد که طی ده سال گذشته، ده ها میلیون دالر امریکایی به صورت نقد توسط سازمان استخبارات مرکزی امریکا (سی آی ای) به دفتر حامد کرزی داده شده است.

این روزنامه به نقل از مقام های امریکایی می نویسد که "سی آی ای" با این کار می خواست نفوذش را حفظ کند، اما به جای این، فساد را تغذیه کرد، جنگ سالاران را تقویت نمود و به استراتژی خروج واشنگتن از افغانستان آسیب رساند. روزنامه گفته است که این پول ها در بکس، دستکول و خریطه های پلاستیکی به دفتر ریاست جمهوری افغانستان داده شده است.

یک مقام امریکایی گفته است: «بزرگترین سرچشمه فساد و رشوه خواری در افغانستان ایالات متحده بوده است». حکومت ایالات متحده از اظهار نظر درباره این گزارش خودداری کرد. روزنامه نیویارک تایمز هیچ گونه اظهارنظری از کرزی و یا از دفترش نشر نکرده است.

خلیل رومان که طی سال های 2002 تا 2005 به حیث رییس دفتر کارمندان ریاست جمهوری کار می کرده، به نیویارک تایمز گفته است: «ما این مبالغ را «پول شبح گونه» می نامیدیم. پول به صورت سری داخل و در خفا خارج می شد».

روزنامه نیویارک تایمز می نویسد که پول نقد بیش از یک دهه تقریبا ماهوار به دفتر رییس جمهور افغانستان می رسیده است. از زمان آغاز جنگ علیه طالبان، دادن پول نقد در افغانستان برای "سی آی ای" یک کار روزمره است.

مقام های افغان به این روزنامه گفتند که هیچ مدرکی دال بر این که شخص کرزی چنین مبلغی دریافت کرده باشد، وجود ندارد. در گزارش این روزنامه به نقل از مقام های افغان و امریکایی آمده که هدف اصلی از پرداخت این مبالغ، دسترسی به کرزی و نزدیکان اصلی او و تضمین نفوذ "سی آی ای" در کاخ ریاست جمهوری است.

روزنامه نیویارک تایمز می نویسد که بخش بیشتر این مبلغ به کیسه جنگ سالاران و سیاستمداران سرازیر می شود که بسیاری از آن ها در تجارت مواد مخدر دخالت دارند و در برخی موارد طالبان نیز از این پول بهره مند شده اند.

به نقل از مقام های امریکایی و افغان گفته شده که "سی آی ای" همان شبکه هایی را تمویل می کند که دیپلومات های امریکایی و ماموران مجری قانون تلاش می کنند تا آن ها را به تدریج از بین ببرند.

کرزی در سال 2010 گفت که دفترش خریطه های حاوی پول نقد از ایران دریافت کرده، اما این مبلغ شکل شفافی از کمک بوده است و به این وسیله هزینه های کاخ ریاست جمهوری پرداخت شده است. او در آن زمان گفت که ایالات متحده کمک های مشابهی به افغانستان می کند.

در حکومت 11 ساله کرزی، تلاش چندانی جهت مبارزه با فساد در اردو و یا پولیس افغانستان نشده است. وزارت های داخله و دفاع افغانستان سالانه میلیاردها دالر کمک دریافت می کنند، اما برای جلب و جذب و حفظ پولیس و اردوی ملی به شدت تقلا می کنند.

DW.DE

بررسی مطبوعات / افغانستان «آیساف گوشته را به پاکستان سپرد»

بررسی مطبوعات / افغانستان

«آیساف گوشته را به پاکستان سپرد»

09.02.1392

شماری از روزنامه های چاپ امروز کابل در کنار مسایل دیگر بازهم به موضوع ایجاد تاسیسات نظامی پاکستان در مناطق گوشته ولایت ننگرهار پرداخته و مطالبی را به نشر سپرده اند.

ملی باور
روزنامه آزاد ملی باور در صفحه نخستش نوشته که ناتو در هنگام بیرون شدنش از مناطق نزدیک به خط دیورند، پوسته های خود را به نظامیان پاکستانی سپرده است.

روزنامه نوشته که رییس جمهور کرزی نیز در این ارتباط، نامه را به باراک اوباما رییس جمهور امریکا فرستاده و خواهان پیگری این موضوع شده است.

روزنامه ملی باور در سرمقاله اش پرسیده که پاکستان چگونه توانست که در امتداد خط دیورند به ایجاد تاسیسات نظامی دست بزند؟ مقاله نویس در پاسخ به این پرسش نوشته که، نیروهای ناتو با آنها کمک کرده اند.

نویسنده اظهارات کریم خرم رییس دفتر حامد کرزی را گرفته و نوشته که 15 روز پیش رییس جمهور افغانستان نامه را به باراک اوباما فرستاد و از وی خواست تا به پیشروی نیروهای پاکستانی در امتداد خط دیورند رسیده گی کنند.

روزنامه نوشته که در این نامه گفته شده است، 10 سال پیش ناتو آن تاسیساتی را که از مجاهدین به دست آورده بود، بجای اینکه به نیروهای افغان بسپارد به نظامیان پاکستانی سپرده است.

روزنامه نویس نوشته که با این اقدام معلوم می شود که ناتو نمی خواهد که در افغانستان ثبات برقرار شود و نه هم بخاطر تقویت دولت این کشور، تلاش می کند.

روزنامه نویس همچنان نوشته که این کار ناتو سبب می شود که تروریستان بیشتراز گذشته در افغانستان، نفو‌ذ کنند.

ویسا
روزنامه آزاد ویسا نیز درصفحه نخستش در باره همین موضوع تبصره کرده و نوشته که ناتو برخی از مناطق ولسوالی گوشته ننگرهار را به پاکستان سپرده است.

در ادامه این مطلب آمده که ناتو تا حالا در این مورد تبصره نکرده، اما گفته است که پس از بررسی این موضوع، نتایج آن را پخش خواهند کرد.

روزنامه اظهارات تازه رییس دفتر حامد کرزی را اقتباس کرده و نوشته که اگر این مناطق از سوی نیروهای ناتو به نظامیان پاکستانی سپرده نمی شد، امروز روابط افغانستان و پاکستان به گونه بی سابقه خراب و تیره نمی گردید.

سرنوشت
روزنامه آزاد سرنوشت هم به این موضوع پرداخته و در صفحه نخستش نوشته که آیساف گوشته را به پاکستان سپرد.

روزنامه نوشته که در نامه ریاست جمهوری به باراک اوباما گفته شده که با در نظرداشت حساسیت موضوع و دخیل بودن نیروهای امریکایی در این قضیه، باید تلاش صورت گیرد تا نیروهای پاکستانی این پوسته ها را، رها کنند.

هیواد
روزنامه دولتی هیواد هم در سرمقاله اش پرسیده که گوشته را کی به پاکستان سپرده است؟

مقاله نویس ناتو را ملامت کرده و نوشته که این سازمان نتوانست به تعهدش در قبال دستورات شورای امنیت سازمان ملل متحد و توفق نامه استراتیژیک امریکا در قبال افغانستان که همانا یکی از موارد آن حفاظت و دفاع از اراضی و خاک افغانستان می باشد، وفادار باقی بماند، بلکه مناطق وسیع را در گوشته ولایت ننگرهار به پاکستان سپرد که در حال حاضر این کشور در آنها برای خود تاسیسات نظامی ساخته است.

به باور روزنامه نویس، اگر واقعاً امریکا می خواست، امروز افغانستان به پای خود می ایستاد.

روزنامه نویس نوشته که اگرامریکا خودش به این معضله نقطه پایان نگذارد، باز افغانها خود از خاک خود دفاع خواهند کرد و در آن صورت هیچ ضرورتی به حضور نیروهای خارجی در این کشور، نخواهد بود.

جمشید حبیب زاده

رادیو آزادی

خدا حافظی سفیر فرانسه همراه با پیام مایوس کننده!

برنارد بژولی سفیر فرانسه در کابل

09.02.1392

سفیر فرانسه در افغانستان در بیاناتی که اخیراً داشت، تصویر تیرهء از این کشور را ترسیم نموده است.

سفیر فرانسه در کابل شک و تردید اش را در مورد دست آورد های یازده سال گذشته در افغانستان ابراز داشته می گوید، پروژه افغانستان روی یک پارچه نازکی از یخ قرار دارد.

برنارد بژولی که دوره ماموریت اش به حیث سفیر فرانسه در افغانستان به پایان رسیده به روز سه شنبه در محفلی در سفارت فرانسه در کابل، لحن عادی دیپلوماتان خارجی را رد کرد که در مورد عادی بودن حالات در افغانستان بعد از سال 2014 صحبت می کنند.

او گفت: با وجودیکه مسوولیت حالات در افغانستان به دوش خود افغان هاست ولی غربی ها هم مسوولیت بعضی خرابی های افغانستان را به دوش دارند.

آژانس خبری فرانسه از قول بژولی می نویسد، نمی داند که حکومت افغانستان و جامعه بین المللی چرا فکر می کنند که در سال 2014 همه چیز در افغانستان خوب خواهد بود.

به گفته وی، در حالیکه مذاکرات صلح تا حال به شکل واقعی آغاز نشده است، پس انتخابات آینده، رییس جمهور جدید و انتقال اقتصادی و نظامی در افغانستان چگونه خواهند بود، به گفته وی، با عواقب منفی احتمالی باید همین حال مقابله گردد.

سفیر فرانسه در افغانستان در مورد استقلال افغانستان بعد از سال 2014 نیز ابراز شک و تردید نموده است زیرا به گفته وی، در آن وقت علاقمندی جامعه بین المللی به افغانستان کم خواهد بود.

بژولی می افزاید، اگر صاف و پوست کنده بگوییم، کشوری که برای دادن معاش پولیس و اردوی خود، حتی برای دادن معاشات بعضی ادارات ملکی اش به کمک های خارجی نیاز دارد در واقعیت نمی تواند مستقل باشد.

برنارد بژولی 63 ساله که در عراق هم به حیث سفیر فرانسه کار کرده است، فساد وسیع و مواد مخدر را از مشکلاتی خوانده است که سد راه تلاش های تامین امنیت و ثبات در افغانستان قرار دارند.

به گفته وی، فساد موجود در افغانستان نشان داده است که رهبران افغان به کشور خود وفادار نیستند و فساد است که جلو سرمایه گذاری ها را می گیرد.

به گفته وی، جامعه بین المللی در مبارزه علیه مواد مخدر افغانستان ناکام بوده است.

بژولی که به حیث رییس ادارهء استخبارات خارجی فرانسه تعیین شده است همچنان می گوید که مواد مخدر افغانستان در اروپای غربی، روسیه، بالکان، و آسیای میانه، بیشتر از تروریزم قربانی می گیرد.

رادیو آزادی

امدن بهار به سوید

سلام تصمیم گرفتم عکس که خودم میگیرم به وبلاگم بذارم بلکه مورد توجه ونقد عزیزان قرار گیرد .
از شروع بهار در سوید شروع می‍کنم
بعد گذشته ۴ماه بلاخره بهار به سرزمین یخ امد.

همه عکس ها با گوشی گلکسی نوت گرفت شدن
با شد تا خدا پول دوربین تقبل کند

مورچه ها هم بیگاری کشیدن را اغاز کردن

مرغابی های که خدایش زمستون هم تفلکها اینجا بودن

ملت همیشه در افتاب سوید که افتاب را پیدا کردن

خانه ملت یا منبع تولید فساد

پارلمان کشور وزرای معادن و اطلاعات و فرهنگ را که با بوق و کرنا استیضاح کرده بود، دوباره به سر کارشان فرستاد. پیش از این نمایندگان پارلمان حرف‌های این دو وزیر را در مورد سقف پایین مصرف بودجه انکشافی وزارت‌خانه‌های‌شان، قانع‌کننده ندانستند و تصمیم گرفتند در مورد سرنوشت آنان رای‌گیری کنند. اما این‌که چطور به یک‌بارگی، رای و نظر نمایندگان محترم پارلمان در مورد این وزیران تغییر کرد، سوالی است که باید به آن پاسخ داده شود.
به‌نظر می‌رسد آن‌چه که معروف به «چهارشنبه‌های نمایندگان» است، کارش را کرد. وقتی نظر نماینده پارلمان یک‌شبه در مورد وزیر تغییر می‌کند، دیگر هیچ جای سوال باقی نمی‌ماند و هرکسی می‌تواند به این نتیجه برسد که معامله‌ای در کار بوده است. اگر پارلمان بر مبنای قانون و منافع عمومی رفتار می‌کرد، باید وزیرانی که استیضاح شدند و حرف‌های قانع‌کننده نگفتند، به خانه‌های‌شان فرستاده می‌شدند. حالا که چنین نشده است، دیگر هیچ جای تردید باقی نمی‌ماند که پول و معامله کار خودش را کرده است و یک‌شبه نماینده طرفدار منافع عمومی و قانون را به حامی وزیری تبدیل کرده است که نتوانسته است، بودجه انکشافی وزارت‌خانه‌اش را به‌مصرف برساند.
عملکرد دیروز پارلمان ثابت کرد که برای اکثر نمایندگان، نه منافع عمومی مهم است و نه قانون. آن‌چه که برای آنان اصالت دارد منافع شخصی است. این وکیلان حتما امروز با وجدان آسوده روی کرسی‌های پارلمان لمیده‌اند و به ریش آن‌چه قانون و منافع عمومی خوانده می‌شود، می‌خندند. فساد در پارلمان حالا دیگر به اندازه‌ای روشن است که حتا اعضای هیات اداری این ارگان نیز نمی‌توانند آن را انکار کنند.
میرویس یاسینی، نایب مجلس نمایندگان، دیشب در یک گفتگوی تلویزیونی به‌صراحت گفت که معامله پولی میان نمایندگان و برخی از وزیران را نمی‌تواند رد کند. هم‌چنین برخی از وکیلان نیز در مصاحبه‌های‌شان با رسانه‌های تصویری، پارلمان را مرجع فساد خواندند. حالا دیگر مردم افغانستان از پارلمان هیچ امیدی ندارند. ناامیدی مطلق نسبت به پارلمان در جامعه به‌وجود آمده است.
وکیلی که در بدل مشتی پول و معامله یک وزیر ناکارآمد، رشوه‌خوار و فاسد را ابقا می‌کند، دیگر نباید انتظار داشته باشد که مردم به او به دیده قدر بنگرند و در تصمیم‌گیری‌های کلان در مورد افغانستان، نظر او پرسیده شود. همه باید بدانند وزیرانی که برای ابقای‌شان در کرسی وزارت به معامله‌های پولی با نمایندگان پارلمان دست زده‌اند، فساد را در اداره مربوطه‌شان گسترش می‌دهند تا پولی را که به نمایندگان پرداخته‌اند، دوباره با سودش به‌دست بیاورند. حالا پارلمان دیگر خانه ملت نیست بلکه به منبع تولید فساد اداری و مالی تبدیل شده است.
بنابراین مسوولیت تاریخی گسترش فساد مالی و اداری در کشور دیگر تنها به گردن رییس‌جمهور کرزی و معاونانش نیست، بلکه نمایندگان پارلمان نیز به همان اندازه در تقویت فرهنگ فساد اداری و ناکارآمد ساختن و فاسد کردن دستگاه حکومت، نقش دارند. نمایندگانی که دست به معامله زده‌اند و پول دریافت کرده‌اند، شاید بتوانند برای خود و خانواده‌شان زندگی مرفه و اشرافی فراهم کنند، اما بدانند که دیگر در دل مردم افغانستان جایی ندارند و تاریخ در موردشان قضاوت خواهد کرد.

تجارت روی افغان‌ها .سوریه+فیلم

دیروز در کنفرانس خبری جانان موسی‌زی، سخنگوی وزارت خارجه، گفته شد که حکومت ایران شماری از مهاجران افغان در آن کشور را به میدان‌های جنگ در سوریه می‌فرستد. سخنگوی وزارت خارجه گفت، این وزارت به سفارت افغانستان در اردن دستور داده است، تا این موضوع را بررسی کند. متاسفانه ایران و پاکستان در سه دهه گذشته، به‌طور منظم از شهروندان افغانستان به‌عنوان سربازان غیررسمی خود، در کشورهای مختلف استفاده کرده‌اند. در جنگ ایران و عراق، حکومت ایران از شهروندان و کارگران افغان مقیم آن کشور به‌عنوان سرباز استفاده کرد.
بسیاری از شهروندان افغانستان در آن جنگ، جان‌شان را از دست دادند و شمار دیگر نیز معلول و معیوب شدند. اداره‌های استخباراتی مربوط به حکومت ایران، کارگران فقیر افغان مقیم آن کشور را با القا‌های ایدیولوژیک و وعده پرداخت پول و مجوز اقامت، به میدان‌های نبرد می‌فرستاد. در جنگ آذربایجان نیز حکومت ایران از افغان‌ها به‌عنوان سربازان نیابتی و غیررسمی خود استفاده کرد. شمار زیادی از افغان‌ها در جنگ آذربایجان نیز کشته شدند و شماری دیگر، یکی از اعضای بدن خود را از دست دادند.
پس از جنگ هم حکومت ایران، افغان‌هایی را که به نیابت از این حکومت در آذربایجان جنگیده بودند، به حال خود رها کرد. حالا هم بعید نیست که کارگران افغان در ایران شستوی مغزی شوند و یا به آنان وعده پرداخت پول داده شود و به این ترتیب به میدان نبرد در سوریه فرستاده شوند، تا از دیکتاتوری بی‌رحم بشاراسد به نیابت از حکومت ایران دفاع کنند. دستگاه دیپلوماسی کشور باید این احتمال را جدی بگیرد. حکومت ایران با استفاده از افغان‌ها به‌عنوان سربازان نیابتی و غیررسمی، پوششی برای مداخله‌اش در امور کشورهای دیگر فراهم می‌‌کند و از سوی دیگر، شهروندان افغانستان را بدنام می‌کند. در واقع این حکومت روی خون افغان‌ها تجارت می‌کند. همان‌طور که گفته شد، تجربه نشان داده است که ایران پس از هر جنگی، شهروندان افغانستان را که از آنان به‌عنوان سرباز استفاده کرده بود، یا به حال خود رها می‌کند یا به‌جای دیگری می‌فرستد تا بجنگند.
در حال حاضر، افغان‌هایی در ایران حضور دارند که به نیابت از حکومت آن کشور، در آذربایجان جنگیده بودند، ولی حالا بیمارستان‌های شهرهای بزرگ ایران آنان را بدون پرداخت پول درمان نمی‌کنند. استفاده ابزاری و غیرانسانی از شهروندان افغانستان، رفتاری برخلاف حقوق بشر و کنوانسیون‌های قبول شده بین‌المللی است که باید از سوی جامعه جهانی نیز محکوم شود. علاوه بر حکومت ایران، پاکستان نیز از شهروندان افغانستان، به‌عنوان سرباز استفاده کرده است. به‌طور مثال از شهرواندان افغانستان در جنگ‌های چریکی در برخی از کشورهای آسیای میانه، از سوی گروه‌های تندروی که در پاکستان پایگاه و مرکز داشتند، استفاده شد.
هم‌چنین دستگاه‌های استخباراتی پاکستان و گروه‌های تندرو آن کشور، از شهروندان افغانستان، در جنگ کشمیر نیز استفاده کردند. متاسفانه به‌دلیل فروپاشی نهاد دولت در افغانستان و جنگ‌های مداوم، افغان‌ها گوشت دم توپ بسیاری از کشورها و سازمان‌های استخبارتی شدند. اما حالا باید دستگاه دیپلوماسی کشور، اجازه ندهد تا این روند ادامه یابد. باید تلاش کشورهای همسایه برای استفاده از افغان‌ها به‌عنوان سرباز به روشنی محکوم شود. دستگاه دیپلوماسی کشور باید جامعه جهانی را هم وادار به نکوهش این رفتار کند.

رییس صاحب چی خبر‌ها در قطر؟ – طنز

به‌خوبی و خرسندی جناب رییس‌جمهور به قطر رفت تا با برادران عزیز، دیدار و مفاهمه‌ای داشته باشد. البته که در مورد این سفر، هزارویک حدیث مفصل و مجمل و مهمل و غیره وجود دارد. ولی می‌شود با حدسیات ناچیزی، به مفهوم واقعی این سفر نایل گردید. این سفر برای اهالی این کشور که از برادران محترم رییس صاحب جمهور می‌ترسند، ابهاماتی را به‌وجود آورده است. برای حل این ابهامات این سوال‌ها را مطرح می‌کنیم، ما که برایش جوابی درستی نیافتیم، شاید شما پیدا کنید.
۱- می‌گویند رییس صاحب جمهور رفته قطر با کسی دیدار کند آن کس کیست؟

الف: خلیفه آل ثانی؛
ب: خلیفه آل ثالث؛
ج: خلیفه آل رابع؛
د: نه با ثانی و نه با ثالث و رابع و خامس و سادس دیدار می‌کند. شاید با آل خالص دیدار کند.
۲- دولت افغانستان گفته است که دیگر نمی‌تواند منتظر پاکستان بماند و از راه دیگر صلح را به افغانستان خواهد آورد. فکر می‌کنید این کدام راه است؟
الف: راه دهل؛
ب: راه سرنی؛
ج: راه ترکستان؛
د: از آن‌جایی که در افغانستان همه راه‌ها به بیراهه ختم می‌شود، از هیچ راهی صلح به افغانستان آمدنی نیست.
۳- اگر رییس‌جمهور در قطر با نمایندگان طالبان دیدار کند، فکر می‌کنید چی مساله روی خواهد داد؟
الف: رییس‌جمهور با نمایندگان طالبان دیدار می‌کند؛
ب: نمایندگان طالبان با رییس‌جمهور دیدار می‌کنند؛
ج: هر دو با یک‌دیگر دیدار می‌کنند؛
د: یک‌دیگر با هر دو دیدار می‌کنند؛
۴- چی حدس می‌زنید؟ نمایندگان طالبان در این دیدار کی‌ها خواهند بود؟
الف: ترکاری‌فروش دم خانه ملا برادر آخند؛
ب: نانوای دم کوچه ملا یاور آخند؛
ج: چپلی‌کباب‌پزی که هر روز برای ملا داور آخند یک خوراک مخصوص می‌پزد؛
د: یا هم پکوره‌فروشی که برای اندیوالان ملا دادگر آخند پکوره مجانی می‌دهد.
۵- دولت افغانستان به تازگی گفته است که آنان دیگر نمی‌توانند سیاست‌های دوپهلوی پاکستان را تحمل کنند. حالا برای این که قدرت تحمل‌پذیری افغانستان بالا برود، به‌نظر شما پاکستان چی سیاستی را باید پیش بگیرد؟
الف: سیاست سه‌پهلو؛
ب: سیاست چهار یا پنج یا هم شش پهلو؛
ج: دولت پاکستان چندین پهلو را به دولت افغانستان ارایه کند. از هر پهلوی که افغانستان خوشش آمد، همان پهلو را اتخاذ کند. نگفته‌اند حق خدا، حق همسایه،
د: اصلا چی معنی دارد آدم در سیاست از پهلو استفاده کند. چون پهلو دیده نمی‌شود. شما اگر رفیق‌تان در پهلوی‌تان بنشیند او را دیده می‌توانید؟ بهتر آنست که پاکستان از سیاست مستقیم و رودررو، یا بغل به بغل، یا زیر یک لحاف، یا روی یک تخت استفاده کند. این طوری تاثیراتش هم بیشتر است.
۶- نماینده سازمان ملل متحد در امور افغانستان گفته است «ما به سفر حامد کرزی به قطر خوش‌بین هستیم» این جمله از نظر شما چی معنی دارد؟
الف: ما به این سفر خوش می‌بینیم؛
ب: ما خوشیم که می‌بینیم که حامد کرزی به سفر می‌رود؛
ج: ما می‌بینیم که حامد کرزی به این سفر خوش می‌رود؛
د: اصلا بینی ما چی در حالت خوش یا در حالت ناخوش تا عمق در این مسایل داخل است. نیازی نیست که ما ببینیم. ما توسط بینی خود بو می‌کشیم و می‌فهمیم.
۷- هر که گفت رییس‌جمهور برای طالبان در قطر چی سوغاتی خواهد برد نوش جانش. بگذارید ما هم حدس‌های خود را بزنیم.
الف: ۳۵ طالب زندانی در زندان بگرام؛
ب: ۴۷ طالب انتحاری زیر ۱۳ سال که اکثرا پاکستانی‌اند و در افغانستان منفجر نشده‌اند؛
ج: کلید دفتر محترم‌شان در قطر را؛
د: خود جناب ایشان سراپا سوغاتی‌اند. بار اضافی چی به درد می‌خورد.
آخرین سوال: به‌نظر شما تاثیرات سفر رییس‌جمهور به قطر برای افغانستان چی خواهد بود؟
الف: تاثیرات کوتاه‌مدت، طالبان حاضر به مذاکره نمی‌شوند؛
ب: تاثیرات میان‌مدت، طالبان حاضر به مذاکره نمی‌شوند؛
ج: تاثیرات درازمدت، تکرار همان جمله بالا؛
د: مهم‌ترین تاثیرش این است که از سر راه می‌روند دبی و کمی سودا به خانه می‌خرند.
به این ترتیب ما توانستیم با تحلیل‌های دقیق و جامع، سفر رییس‌جمهور به قطر را ارزیابی کنیم. امیدواریم که این ارزیابی درست باشد تا ما از این سفر دست‌آورد خوبی برای آینده کشور داشته باشیم. تا آن وقت شما خیال‌پلوتان را بزنید.