دیروز در کنفرانس خبری جانان موسی‌زی، سخنگوی وزارت خارجه، گفته شد که حکومت ایران شماری از مهاجران افغان در آن کشور را به میدان‌های جنگ در سوریه می‌فرستد. سخنگوی وزارت خارجه گفت، این وزارت به سفارت افغانستان در اردن دستور داده است، تا این موضوع را بررسی کند. متاسفانه ایران و پاکستان در سه دهه گذشته، به‌طور منظم از شهروندان افغانستان به‌عنوان سربازان غیررسمی خود، در کشورهای مختلف استفاده کرده‌اند. در جنگ ایران و عراق، حکومت ایران از شهروندان و کارگران افغان مقیم آن کشور به‌عنوان سرباز استفاده کرد.
بسیاری از شهروندان افغانستان در آن جنگ، جان‌شان را از دست دادند و شمار دیگر نیز معلول و معیوب شدند. اداره‌های استخباراتی مربوط به حکومت ایران، کارگران فقیر افغان مقیم آن کشور را با القا‌های ایدیولوژیک و وعده پرداخت پول و مجوز اقامت، به میدان‌های نبرد می‌فرستاد. در جنگ آذربایجان نیز حکومت ایران از افغان‌ها به‌عنوان سربازان نیابتی و غیررسمی خود استفاده کرد. شمار زیادی از افغان‌ها در جنگ آذربایجان نیز کشته شدند و شماری دیگر، یکی از اعضای بدن خود را از دست دادند.
پس از جنگ هم حکومت ایران، افغان‌هایی را که به نیابت از این حکومت در آذربایجان جنگیده بودند، به حال خود رها کرد. حالا هم بعید نیست که کارگران افغان در ایران شستوی مغزی شوند و یا به آنان وعده پرداخت پول داده شود و به این ترتیب به میدان نبرد در سوریه فرستاده شوند، تا از دیکتاتوری بی‌رحم بشاراسد به نیابت از حکومت ایران دفاع کنند. دستگاه دیپلوماسی کشور باید این احتمال را جدی بگیرد. حکومت ایران با استفاده از افغان‌ها به‌عنوان سربازان نیابتی و غیررسمی، پوششی برای مداخله‌اش در امور کشورهای دیگر فراهم میکند و از سوی دیگر، شهروندان افغانستان را بدنام میکند. در واقع این حکومت روی خون افغان‌ها تجارت میکند. همان‌طور که گفته شد، تجربه نشان داده است که ایران پس از هر جنگی، شهروندان افغانستان را که از آنان به‌عنوان سرباز استفاده کرده بود، یا به حال خود رها میکند یا به‌جای دیگری می‌فرستد تا بجنگند.
در حال حاضر، افغان‌هایی در ایران حضور دارند که به نیابت از حکومت آن کشور، در آذربایجان جنگیده بودند، ولی حالا بیمارستان‌های شهرهای بزرگ ایران آنان را بدون پرداخت پول درمان نمی‌کنند. استفاده ابزاری و غیرانسانی از شهروندان افغانستان، رفتاری برخلاف حقوق بشر و کنوانسیون‌های قبول شده بین‌المللی است که باید از سوی جامعه جهانی نیز محکوم شود. علاوه بر حکومت ایران، پاکستان نیز از شهروندان افغانستان، به‌عنوان سرباز استفاده کرده است. به‌طور مثال از شهرواندان افغانستان در جنگ‌های چریکی در برخی از کشورهای آسیای میانه، از سوی گروه‌های تندروی که در پاکستان پایگاه و مرکز داشتند، استفاده شد.
هم‌چنین دستگاه‌های استخباراتی پاکستان و گروه‌های تندرو آن کشور، از شهروندان افغانستان، در جنگ کشمیر نیز استفاده کردند. متاسفانه به‌دلیل فروپاشی نهاد دولت در افغانستان و جنگ‌های مداوم، افغان‌ها گوشت دم توپ بسیاری از کشورها و سازمان‌های استخبارتی شدند. اما حالا باید دستگاه دیپلوماسی کشور، اجازه ندهد تا این روند ادامه یابد. باید تلاش کشورهای همسایه برای استفاده از افغان‌ها به‌عنوان سرباز به روشنی محکوم شود. دستگاه دیپلوماسی کشور باید جامعه جهانی را هم وادار به نکوهش این رفتار کند.
بسیاری از شهروندان افغانستان در آن جنگ، جان‌شان را از دست دادند و شمار دیگر نیز معلول و معیوب شدند. اداره‌های استخباراتی مربوط به حکومت ایران، کارگران فقیر افغان مقیم آن کشور را با القا‌های ایدیولوژیک و وعده پرداخت پول و مجوز اقامت، به میدان‌های نبرد می‌فرستاد. در جنگ آذربایجان نیز حکومت ایران از افغان‌ها به‌عنوان سربازان نیابتی و غیررسمی خود استفاده کرد. شمار زیادی از افغان‌ها در جنگ آذربایجان نیز کشته شدند و شماری دیگر، یکی از اعضای بدن خود را از دست دادند.
پس از جنگ هم حکومت ایران، افغان‌هایی را که به نیابت از این حکومت در آذربایجان جنگیده بودند، به حال خود رها کرد. حالا هم بعید نیست که کارگران افغان در ایران شستوی مغزی شوند و یا به آنان وعده پرداخت پول داده شود و به این ترتیب به میدان نبرد در سوریه فرستاده شوند، تا از دیکتاتوری بی‌رحم بشاراسد به نیابت از حکومت ایران دفاع کنند. دستگاه دیپلوماسی کشور باید این احتمال را جدی بگیرد. حکومت ایران با استفاده از افغان‌ها به‌عنوان سربازان نیابتی و غیررسمی، پوششی برای مداخله‌اش در امور کشورهای دیگر فراهم میکند و از سوی دیگر، شهروندان افغانستان را بدنام میکند. در واقع این حکومت روی خون افغان‌ها تجارت میکند. همان‌طور که گفته شد، تجربه نشان داده است که ایران پس از هر جنگی، شهروندان افغانستان را که از آنان به‌عنوان سرباز استفاده کرده بود، یا به حال خود رها میکند یا به‌جای دیگری می‌فرستد تا بجنگند.
در حال حاضر، افغان‌هایی در ایران حضور دارند که به نیابت از حکومت آن کشور، در آذربایجان جنگیده بودند، ولی حالا بیمارستان‌های شهرهای بزرگ ایران آنان را بدون پرداخت پول درمان نمی‌کنند. استفاده ابزاری و غیرانسانی از شهروندان افغانستان، رفتاری برخلاف حقوق بشر و کنوانسیون‌های قبول شده بین‌المللی است که باید از سوی جامعه جهانی نیز محکوم شود. علاوه بر حکومت ایران، پاکستان نیز از شهروندان افغانستان، به‌عنوان سرباز استفاده کرده است. به‌طور مثال از شهرواندان افغانستان در جنگ‌های چریکی در برخی از کشورهای آسیای میانه، از سوی گروه‌های تندروی که در پاکستان پایگاه و مرکز داشتند، استفاده شد.
هم‌چنین دستگاه‌های استخباراتی پاکستان و گروه‌های تندرو آن کشور، از شهروندان افغانستان، در جنگ کشمیر نیز استفاده کردند. متاسفانه به‌دلیل فروپاشی نهاد دولت در افغانستان و جنگ‌های مداوم، افغان‌ها گوشت دم توپ بسیاری از کشورها و سازمان‌های استخبارتی شدند. اما حالا باید دستگاه دیپلوماسی کشور، اجازه ندهد تا این روند ادامه یابد. باید تلاش کشورهای همسایه برای استفاده از افغان‌ها به‌عنوان سرباز به روشنی محکوم شود. دستگاه دیپلوماسی کشور باید جامعه جهانی را هم وادار به نکوهش این رفتار کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر