« این جنگ هنوز پایان نیافته است»
28.11.1390
نیویارک تایمز
روزنامه نیویارک تایمز چاپ امریکا در شماره اخیر خود زیر عنوان « این جنگ هنوز پایان نیافته است» مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد، لیون پنیتا وزیر دفاع امریکا اخیراً اعلان کرد، ایالات متحده امیدوار است ماموریت جنگی خود را در سال 2013 میلادی در افغانستان خاتمه دهد، همانطوریکه در سال گذشته در عراق خاتمه بخشید. اما ایالات متحده امریکا در زندان گوانتانامو و سایر جاه ها، به نگهداری زندانیان دشمن طی همین مدت ادامه داده است.
در حالیکه بنوشته روزنامه، ختم جنگ در افغانستان وعراق در واقع اثری برای ختم بازداشت یا توقیف ندارد. از لحاظ سنتی فکر می شود ختم یک جنگ زمانی است که قدرت یا نیروی محاربهء رییس جمهور رو به زوال باشد. بناءً پایان دادن به جنگ در افغانستان و عراق، باید کاهش در قدرت اجرایی هم باشد، بشمول پایهء مشروعیت برای ادامه حکم توقیف دشمن. اما امروز اینجا میان جنگ هایی که در حال ختم است و جنگ هایی که برای توجیه کردن ادامه توقیف زندانیان بکار گرفته می شود از هم جدا شده و روابطی در آن وجود ندارد.
روزنامه نیویارک تایمز می نویسد، اصلاً جنگ در افغانستان بخشی از جنگ اداره بوش علیه تروریزم بود. این فورمول قدرت الفاظی داشت ولی بزودی مورد انتقاد قرار گرفت، زیرا جنگ علیه تروریزم نه سرحد می شناسد و نه هم وقت و نه هم هیچ امیدی برای ختم آن وجود دارد. اما
زمانیکه بارک اوباما زمام قصر سفید را بعهده گرفت، شعار جنگ علیه تروریزم را کنار گذاشت ودر عوض روی افغانستان و عراق توجه را معطوف نمود و فکر می شد که جنگ اکنون بیشتر قابل اداره خواهد بود.
به نوشته روزنامه، یک جنگ محدود در یک حوزه مشخص، احتمالاً یک جنگی باید باشد که با شکست دشمن در همان قلمرو خاتمه میابد. اما این آنقدر آسان نبود، جنگجویان القاعده از افغانستان فرار کرده و به پاکستان رفتند و ساحه جنگ را طویل تر و دراز تر کردند.
اندیپندنت
روزنامهء اندیپندنت چاپ انگلستان در شماره اخیر خود زیر عنوان « بیش از نصف خانواده های افغانستان در نهایت فقر زندگی می کنند» مقاله تحلیلی نوشته و در یک بخش این مقاله می نویسد، بیش از نصف خانواده ها در افغانستان در فقر مطلق زندگی می نمایند، خشکسالی سالجاری و بلند رفتن قیمت مواد غذایی، اوضاع را دشوار تر ساخت تا جایکه خانواده ها نمی توانند برای اطفال شان غذای کافی تهیه نمایند.
بنوشته روزنامه اندیپندنت، هر چند که با کمک های جامعهء بین المللی پیشرفت هایی در ده سال گذشته در افغانستان صورت گرفته و مرگ و میر اطفال و مادران به نصف پایین آمده است، اما این پیشرفت ها به علت سوی تغذی، به خطر جدی مواجه می باشد. چنانچه در افغانستان سالانه بیش از 30000 طفل به علت نداشتن مواد مقوی غذایی می میرند.
خلاصه که گرسنگی باعث سقوط سیستم معافیت یا مصوونیت اطفال می شود و آنها نمی توانند در برابر امراض اساسی مانند، سینه بغل و اسهال مقاومت نمایند که بلاخره منتج به مرگ آنها می گردد.
روزنامه نیویارک تایمز چاپ امریکا در شماره اخیر خود زیر عنوان « این جنگ هنوز پایان نیافته است» مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد، لیون پنیتا وزیر دفاع امریکا اخیراً اعلان کرد، ایالات متحده امیدوار است ماموریت جنگی خود را در سال 2013 میلادی در افغانستان خاتمه دهد، همانطوریکه در سال گذشته در عراق خاتمه بخشید. اما ایالات متحده امریکا در زندان گوانتانامو و سایر جاه ها، به نگهداری زندانیان دشمن طی همین مدت ادامه داده است.
در حالیکه بنوشته روزنامه، ختم جنگ در افغانستان وعراق در واقع اثری برای ختم بازداشت یا توقیف ندارد. از لحاظ سنتی فکر می شود ختم یک جنگ زمانی است که قدرت یا نیروی محاربهء رییس جمهور رو به زوال باشد. بناءً پایان دادن به جنگ در افغانستان و عراق، باید کاهش در قدرت اجرایی هم باشد، بشمول پایهء مشروعیت برای ادامه حکم توقیف دشمن. اما امروز اینجا میان جنگ هایی که در حال ختم است و جنگ هایی که برای توجیه کردن ادامه توقیف زندانیان بکار گرفته می شود از هم جدا شده و روابطی در آن وجود ندارد.
روزنامه نیویارک تایمز می نویسد، اصلاً جنگ در افغانستان بخشی از جنگ اداره بوش علیه تروریزم بود. این فورمول قدرت الفاظی داشت ولی بزودی مورد انتقاد قرار گرفت، زیرا جنگ علیه تروریزم نه سرحد می شناسد و نه هم وقت و نه هم هیچ امیدی برای ختم آن وجود دارد. اما
زمانیکه بارک اوباما زمام قصر سفید را بعهده گرفت، شعار جنگ علیه تروریزم را کنار گذاشت ودر عوض روی افغانستان و عراق توجه را معطوف نمود و فکر می شد که جنگ اکنون بیشتر قابل اداره خواهد بود.
به نوشته روزنامه، یک جنگ محدود در یک حوزه مشخص، احتمالاً یک جنگی باید باشد که با شکست دشمن در همان قلمرو خاتمه میابد. اما این آنقدر آسان نبود، جنگجویان القاعده از افغانستان فرار کرده و به پاکستان رفتند و ساحه جنگ را طویل تر و دراز تر کردند.
اندیپندنت
روزنامهء اندیپندنت چاپ انگلستان در شماره اخیر خود زیر عنوان « بیش از نصف خانواده های افغانستان در نهایت فقر زندگی می کنند» مقاله تحلیلی نوشته و در یک بخش این مقاله می نویسد، بیش از نصف خانواده ها در افغانستان در فقر مطلق زندگی می نمایند، خشکسالی سالجاری و بلند رفتن قیمت مواد غذایی، اوضاع را دشوار تر ساخت تا جایکه خانواده ها نمی توانند برای اطفال شان غذای کافی تهیه نمایند.
بنوشته روزنامه اندیپندنت، هر چند که با کمک های جامعهء بین المللی پیشرفت هایی در ده سال گذشته در افغانستان صورت گرفته و مرگ و میر اطفال و مادران به نصف پایین آمده است، اما این پیشرفت ها به علت سوی تغذی، به خطر جدی مواجه می باشد. چنانچه در افغانستان سالانه بیش از 30000 طفل به علت نداشتن مواد مقوی غذایی می میرند.
خلاصه که گرسنگی باعث سقوط سیستم معافیت یا مصوونیت اطفال می شود و آنها نمی توانند در برابر امراض اساسی مانند، سینه بغل و اسهال مقاومت نمایند که بلاخره منتج به مرگ آنها می گردد.
رادیو آزادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر