خشونت، جنگ، ناامنی ... تعصب و باز هم تعصب، کلماتی نامهربان که هر روز و هر لحظه می شنویم با تجربه تلخ تر از آن.
افغانستان امروز که ثمره همین تجربه تلخ است و چراهای که تنها پاسخش، تعصب است.
تعصبی که چیزهای زیادی را از این سرزمین گرفته و تنها یادگار گذشته و اکنون اش، جامعه ای توسعه نیافته با خرابی های بسیار و شمار زیادی انسان فقیر، بی سواد، معلول و مهاجر است.
به هر کوچه و پس کوچه این سرزمین که می روی کودکانی را می بینی با نگاه های پر از خشم به کودکی دیگر که فقط متفاوت است، اما از همین سرزمین؟!
و هم زیستی، همان چیزی که سال‌هاست در خاطرات مردمان این دیار گم شده است.
و تا زمانی که نگاه های پر از تعصب را برای فرزندانمان به یادگار می گذاریم، افغانستان همچنان سرزمین ناامن برای زندگی است حتی برای تو...
سوز سرما و کودکانی با خانه های گلی و پارچه ای
و کودکانی که بی صدا قربانی می شوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر